مظلومیت حضرت فاطمه‌(س) -ظلم شیخین

مناظره عالم شيعي با رئيس آمرين به معروف حجاز

در مناظره‌ای كه بین یكی از علمای شیعه، با رئیس آمرین به معروف حجاز رخ داد، در این‌جا به قسمتی از آن توجه كنید:
رئیس: چرا شما كنار قبر رسول خداـ صلّی الله علیه و آله ـ در ضمن اذكار، می‌گویید: «اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَهُ»: «سلام بر تو ای بانوی ستمدیده»، چه كسی به فاطمه‌ـ سلام الله علیها ـ دختر پیامبر‌ـ صلّی الله علیه و آله ـ ستم كرده است؟
دانشمند شیعی: ماجرای غم‌انگیز ستم به فاطمه‌ـ سلام الله علیها ـ در كتاب‌های خود شما، ذكر شده است.
رئیس: در كدام كتاب؟
دانشمند شیعی: در كتاب «الامامَه و السیّاسه» تألیف ابن‌قُتَیبَه‌دینوری، در ورق سیزدهم، بیان شده است.
رئیس: چنین كتابی در نزد ما نیست.
دانشمند شیعی: من این كتاب را از بازار می‌خرم و برای شما می‌آورم.
رئیس، پیشنهاد مرا پذیرفت، من به بازار رفتم و كتاب «الامامه و السیّاسه» را تهیّه كرده و نزد او آوردم، جلد اوّل صفحه 19 آن را گشودم و گفتم بخوان، در آن صفحه چنین آمده بود:
«همانا ابوبكر در جستجوی جمعی گردید كه با او بیعت نكردند و در خانه علی‌ـ علیه السّلام ـ جمع شده بودند، عمر‌بن‌‌خطّاب را نزد آن‌‌ها فرستاد، عمر كنار در خانه علی‌ـ علیه السّلام ـ آمد و با صدای بلند علی ـ علیه السّلام ـ و آنان را كه در خانه‌اش جمع شده بودند، طلبید و گفت: از خانه برای بیعت با ابوبكر، بیرون آیید، آن‌ها از بیرون آمدن امتناع كردند، عمر هیزم طلبید و گفت: «سوگند به كسی كه جان عمر در دست او است قطعاً باید بیرون بیایید و‌گرنه خانه را با اهلش به آتش می‌كشم».
بعضی از حاضران به عمر گفتند: «حضرت فاطمه‌ـ سلام الله علیها ـ در خانه است»، عمر گفت: «گر چه فاطمه نیز در خانه باشد»، ناگزیر آنان كه در خانه بودند بیرون آمدند، جز علی‌ـ علیه السّلام ـ كه بیرون نیامد».[1]
و در ذیل همین صفحه 19 كتاب مذكور، نوشته شده: «وقتی كه ابوبكر در بستر مرگ افتاد، می‌گفت: «ای كاش متعرّض خانه علی‌ـ علیه السّلام ـ نمی شدم، گرچه او اعلان جنگ با من می‌كرد».
در این‌جا بود كه دانشمند شیعی به رئیس گفت: «به گفتار ابوبكر با دقّت توجه كن، كه چگونه هنگام مرگ اظهار تأسّف و پشیمانی می‌كرد!».
رئیس كه در برابر این استدلال، در تنگنا قرار گرفته بود، گفت: «صاحب این كتاب (ابن‌قُتَیبه) به شیعه میل دارد».
قابل ذكر است كه: اگر «ابن‌قُتَیبه» به مذهب تشیّع تمایل دارد، درباره صاحب كتاب صحیح بخاری چه باید گفت كه هر دو روایت می‌كنند كه: «فاطمه‌ـ سلام الله علیها ـ در آخر عمر، نسبت به ابوبكر خشمگین شد و از او دوری كرد، تا از دنیا رفت».
در این مورد به صحیح مسلم جلد 5 صفحه 153 چاپ مصر، و صحیح بخاری، جلد 5 صفحه 177، چاپ الشعب (باب غزوهخیبر) مراجعه شود.[2]
[1] . و انّ ابابكر تفقّد قوماً تخلّفوا عن بیعته عند علیّ كرّم الله وجهه فبعث الیهم عمر، فجاء فناداهم و هم فی دار علیّ، فَاَبَوا ان یخرجوا، فدعا بالْحَطَب، و قال: والَّذی نفس عمر بیده لتخرجَنَّ اولا حرقنّها عَلی مَن فیها، فقیل له یا ابا‌ حفص انّ فیها فاطمه؟.
فقال: وَ اِن، فخرجوا فبایعوا اِلاّ علیّاً (الامامه و السیّاسه ط مؤسّسه حلبی، ص19).
[2]. فَهَجَرَتْهُ فاطِمَهُ وَ لَمْ تكلّمهُ فی ذالك، حتّی ماتت (شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌‌الحدید، ج 6، ص 46).

مناظراتٌ في الحرمين الشريفين، مناظره 9
اندیشه قم