قالت فاطمه عليها السلام :

لما نزلت ((لا تجعلوا دعاه الرسول بينكم كدعاء بعضكم بعضاهبت رسول الله (صلى الله عليه وآله ) ان اقول له ((ياابة )) فكنت اقول ((يا رسول الله )) فاعرض عنى مرة او اثنين او ثلاثا ثم اقبل على فقال :
يا فاطمه انها لم تنزل فيك و لا فى اهلك و لا فى نسلك انت منى و انا منك انما نزلت فى اهل الجفاء و الغلظه من قريش اصحاب البذخ و الكبر؛ قولى ((يا ابه )) فانها احيى للقلب و ارضى للرب
وقتى اين آيه نازل شد:
((رسول خدا را آنگونه كه همديگر را صدا مى زنيد، نخوانيد))
ترسيدم كه رسول خدا را با لفظ ((اى پدر)) بخوانم .من (هم مانند ديگران پدر را) با نام ((يا رسول الله )) صدا زدم .بدين خاطر پيامبر، يك بار يا سه بار از من روى گردانيد (و پاسخ نگفت ). سپس رو به من كرد و فرمود:
اى فاطمه (عليه السلام )! اين آيه درباره تو و خانواده تو و نسل تو نازل نشده است . تو از من هستى و من از تو هستم .
همانا اين آيه براى (ادب كردن ) جفا كاران درشت خوى قريش ، انسانهاى خودخواه و متكبر، نازل شده است .
مرا با جمله ((اى پدر!)) خطاب كن كه مايه حيات قلب من است و خداوند را خشنود مى كند
«مناقب ابن شهر آشوب»